We zoeken allemaal onze weg in de ‘nieuwe werkelijkheid'. Bestaande patronen en voorheen schijnbare vanzelfsprekendheden worden drastisch doorbroken. Sinds de autovrije zondag in 1973 -ik was toen nog niet eens geboren- is afgelopen maand voor het eerst op een dag meer tijd wandelend doorgebracht dan in een auto! Dat komt niet alleen door de afname van het aantal autokilometers, maar ook door een toename van het aantal wandelkilometers.

Wegen voor wandelaars
De aanleiding is natuurlijk beroerd genoeg, maar interessant is te zien wat zo’n ommezwaai in mobiliteitsgedrag teweeg brengt. In sommige regio’s in Nederland worden smalle dijken afgesloten voor motoren om juist ruimte te geven aan wandelaars. In steden zoals Vancouver en Montreal worden straten afgesloten voor autoverkeer. Op die manier kunnen wandelaars en fietsers veilig naar buiten om voldoende afstand te houden. In Wenen worden delen van de stad specifiek voor wandelaars bestemd, waarbij duidelijk wordt ‘hoe het ook kan’. De behoefte om een frisse neus te halen, er even uit te kunnen en te gaan wandelen is groot en bovendien belangrijk. Wetenschappers betoogden: ‘bewegen is net zo belangrijk als binnenblijven’.

Natuur
Tegelijkertijd zien we ook dat stukken Nederland juist nu worden afgesloten voor wandelaars. Dagjesmensen worden in Zuid-Limburg geweerd, het strand wordt ‘verboden terrein’ en parkeerplaatsen bij populaire natuurgebieden worden afgesloten. Terecht en begrijpelijk. Op die plekken kun je in deze tijd geen veilige afstand bewaren. Wat het ons wél zegt, is dat de vraag naar buiten en het aanbod aan aantrekkelijke omgeving niet goed in evenwicht zijn. Juist deze tijd zou inspiratie moeten geven om onze woonomgeving groener en vriendelijker in te richten. Want wat is er mis met het ommetje vanuit huis?

Ruimte voor Lopen
2015 was het ‘Jaar van de ruimte’. Vanuit Wandelnet maakten we de brochure ‘Ruimte voor lopen’. Inmiddels is het de titel van een breed maatschappelijk gedragen initiatief om zowel letterlijk als figuurlijk meer ruimte voor lopen te creëren. Vaak voerden we discussie over de ‘urgentie’ van dit onderwerp, terwijl we uit onderzoek weten dat ruim 10 miljoen mensen regelmatig wandelen. De vanzelfsprekendheid van ergens kunnen lopen, spatte er vaak vanaf. Tot nu. De ruimte voor lopen wordt letterlijk zichtbaar gemaakt. De Amsterdamse voetgangersnota die in concept voor de crisis uitkwam, gaat over 20 cm stoep… 20 centimeter. Het wordt hoog tijd om de ruimte voor lopen in een ‘breder’ perspectief te gaan zien.

Daarom doe ik hierbij een open uitnodiging aan landelijke politieke partijen, de gemeenten in Nederland, terreinbeheerders zoals Staatsbosbeheer en wie ook maar ‘hart voor wandelen’ heeft om samen met Wandelnet in zetten op meer ruimte voor lopen in Nederland!

Lees hier het artikel in NRC