Het Krijtlandpad en Limburgse wijn
Op een zonovergoten zaterdagmiddag loop ik even ten noorden van Wahlwiller, met langzame stappen achter de anderen aan, de Kruisberg op. De route van het Krijtlandpad gaat over de top van de heuvel. Maar zover gaan we niet.
Feestmaal
Onze padwerkgroep is compleet, drie mannen en vijf vrouwen, en iedereen draagt iets mee voor de lunch. Er is straks pastasalade, fruittaart, gazpacho en nog veel meer lekkers. We hebben iets te vieren. De wandelgids van het Krijtlandpad is klaar. We hebben er twee jaar aan gewerkt; zochten en vonden nieuwe paadjes, tekenden routewijzigingen op kaarten, brachten nieuwe markeringen aan, controleerden routebeschrijvingen en schreven teksten.
Wiengetske
Ik volg de anderen door een houten hekje met de naam ‘wiengetske’, Limburgs voor wijngangetje of -steegje. Ik dacht alle zijweggetjes van het Krijtlandpad nu wel verkend te hebben, maar dat blijkt niet zo te zijn. Het diep uitgesleten karrenspoor met grote kiezelstenen is nieuw voor mij. Het loopt niet gemakkelijk, maar het is er prachtig. Als ik omkijk, zie ik in de verte de kerktoren van Mechelen, de donkergroene rand van het Vijlenerbos, de Wilhelminatoren bij Vaals en het kloostercomplex van Wittem. Daartussen slingert ‘ons’ Krijtlandpad.
Wijngaard
We slaan linksaf over een zacht verend graspad en zien dan de wijnstokken. Overal al trossen kleine, hardgroene druiven. Het pad voert naar de Wittemer Wijngaard Wahlwiller; een kleine wijngaard met Riesling, Müller Thurgau, Pinot Noir en een enkele Pinot Gris. Er is een mooi grasveldje, perfect voor onze lunch. Ik dacht het Limburgse Heuvelland inmiddels te kennen als mijn broekzak. Maar ook in mijn broekzak vind ik soms opeens toch onverwacht mooie verrassingen.
Neem de afslag
We lunchen in het gras, vieren de nieuwe gids met een sprankelend glas lokale Riesling. De Wittemer wijngaard is een van de vijf kleine wijngaarden die hier dicht bij elkaar liggen. Sinds kort onderling verbonden door een heuse wijnwandelroute van 10 km. We prijzen ons gelukkig: de route kruist het Krijtlandpad tussen Nijswiller en Wittem maar liefst twee keer. Er staan bruine bordjes ‘wijnwandelroute”. Aarzel niet, ga op avontuur.
Ja, het is weer naar beneden en dan weer omhoog. Ik weet het. Maar het is de moeite waard. Loop langs de bosrand, vlij je neer in het gras, drink langzaam je koffie en geniet mateloos van het gratis uitzicht. Luister naar de vogels en kijk naar de lucht. En wie weet, misschien loopt er iemand rond en mag je iets proeven. Ik adviseer de Pinot Gris.
Zo moet je lopen......