Eerlijk gezegd waren mijn verwachtingen in eerste instantie niet zo hoog. Volgens het boekje loopt de route door industrieel gebied en over een aantal lange bruggen en dammen. Voor deze natuurliefhebber klinkt dat vooral enorm saai… Maar ik had het helemaal mis! Het eerste stuk van het Nederlands Kustpad maakte mijn verwachtingen totaal niet waar.

Indrukwekkend aan het water
Het havengebied vanaf Hoek van Holland tot voorbij Rozenburg blijkt juist reuze interessant te zijn. Waar de route bij vertrek in Hoek van Holland vooral door groene stukken loopt, blijkt het traject langs de Nieuwe Waterweg en over de Calandbrug juist indruk te maken. Terwijl tientallen witte zwanen op zoek zijn naar voedsel aan de oevers van de Nieuwe Waterweg, puft er een gigantisch containerschip voorbij. Boven ons zoeven de windmolens in de wind en wekken energie op voor de huishoudens in de regio. We voelen ons ieniemienie wanneer we over de Calandbrug wandelen. De grijze staanders torenen huizenhoog boven ons uit en het verkeer raast aan ons voorbij. En onder ons varen wederom die gigantische tankers en containerschepen.



Een andere wereld
Eenmaal op Voorne-Putten verandert het landschap direct. Van de industrie is weinig meer te zien als we langs de oevers van het Brielse Meer wandelen. Overal liggen plezierbootjes, kinderen spelen in het water en een reiger houdt ons vanaf een paal nauwlettend in de gaten. Ook in het vestingsstadje Brielle blijft het gevoel overheersend, dat we met het oversteken van die bruggen vanuit het Europoortgebied, een andere wereld binnen zijn gegaan. In Brielle zien we monumentale pandjes, de kanonnen en de vestingwerken. In het centrum bruist het van de gezelligheid en net daarbuiten overheerst de rust.



Zandhappen
Wie de naam ‘Nederlands Kustpad’ hoort, zal waarschijnlijk vooral aan het strand en de duinen denken. Voor we Oostvoorne bereiken, ploeteren we al door het losse, gele zand. Het haalt de snelheid er wel een beetje uit, maar wat houd ik van het duingebied! Gelukkig wisselen de ploeterstukken af met zandpaden die makkelijker begaanbaar zijn. En ook de lus rondom de Tenellaplas biedt een mooie afwisseling van omgeving door het groen.

Dan missen we een markering en staan we opeens op een duin met zicht op zee. Volgens het kaartje gaan we hier niet over het strand. Google Maps zegt dat we op Groene Punt staan, maar laat geen paadjes zien. We besluiten om terug te gaan totdat we weer de bekende wit-rode markering zien. Met een kilometertje zandhappen extra op de teller komen we een uurtje later toch in Rockanje aan. Overigens had ik wel gehoopt op een route over het strand. En die wens komt voorbij Rockanje uit. Daar mag ik een kleine kilometer lang schelpen zoeken en genieten van de weidsheid van het strand. Het is namelijk eb.



Op de Haringvlietdam neem ik afscheid van de zee. Vanuit hier gaat de route over het Zuid-Hollandse eiland Goeree-Overflakkee verder het land in richting Bergen op Zoom. Het Nederlands Kustpad maakt zijn naam in ieder geval waar. Alle elementen van de Nederlandse kust komen aan bod. En dat is allesbehalve saai!