Pelgrimeren in Nederland
Dat mijn vakantie deze zomer er zo anders uit zou zien, had ik vorig jaar niet gedacht. Toen liep ik in het mooie Zweden de St. Olavsleden. Dit jaar zou ik per trein teruggaan naar de plek waar ik vorig jaar gestopt was om deze bijzondere pelgrimstocht af te maken.
Maar ja, het liep allemaal wat anders en dus was het tijd voor plan B. Omdat het altijd al een droom van me is geweest om een keer een pelgrimstocht vanuit huis te maken, besloot ik het Nederlands Pelgrimspad op te pakken, daar waar ik 5 jaar geleden was gestopt.
Op pad op het Nederlands Pelgrimspad
Op 14 juli trek ik bepakt en bezakt met tentje en kookspullen de voordeur achter me dicht en loop ik vanuit mijn woonplaats Montfoort eerst naar Haastrecht. Daar zie ik al snel de herkenbare wit-rode markering van het Pelgrimspad die ik de komende weken ga volgen. Zo’n 400 km aan wandelplezier ligt voor me.
Ik start in het Groene Hart, met de uitgestrekte weilanden, de vaarten en vele molens, waar ik me verwonder over de vele plekken zo dicht bij huis die ik nog niet ken. Hoewel ik een echt bosmens ben, kan ik toch genieten van het uitgestrekte landschap. Maar ik snak stiekem ook wel een beetje naar iets minder asfalt. Gelukkig wordt mijn roep om onverharde paden gehoord. Naarmate ik verder loop wordt de route steeds afwisselender.
Vanaf het moment dat ik Brabant in loop komt het caminogevoel steeds meer boven. Kerken die hun deuren openstellen, kleine kapelletjes en hier en daar een stempel voor in het pelgrimspaspoort. In Vessem, bij Pelgrimshoeve Kafarnaüm gaat mijn pelgrimshart sneller kloppen. Wat een gastvrije ontvangst en wat leuk om andere pelgrims te ontmoeten en ervaringen te delen.
Het valt mij onderweg wel op hoe weinig andere Pelgrimspadwandelaars ik tegen kom, deze route is duidelijk minder populair dan het Pieterpad, maar zeker niet minder mooi! De Kampina, Strabrechtse Heide en route door Zuid-Limburg zijn voor mij de hoogtepunten van de tocht. Heerlijk uren door de natuur dwalen over kleine paadjes of rustige wegen. 
In verband met de warmte sta ik een aantal keer vroeg op, zodat ik in de koele uurtjes kilometers kan maken. Met zonsopkomst op de Strabrechtse Heide spot ik een ree die nog rustig langs het pad staat te grazen. Mijn dag kan niet meer stuk!
Op dag 19 loop ik Maastricht binnen. Hoewel ik had verwacht dat het druk zou zijn in de stad, overvalt de drukte me toch wel een beetje. Gelukkig is het bij de Sint-Servaasbasiliek een stuk rustiger en kan ik in stilte mijn tocht afsluiten.
Ik ben weer een mooie ervaring rijker en dit bevestigt maar weer eens dat je helemaal niet ver hoeft te reizen om verrast te worden door mooie natuur en ontmoetingen.
Praktisch:
Meer informatie over het Pelgrimspad deel 1 (Amsterdam - 's Hertogenbosch) en deel 2 ('s Hertogenbosch - Maastricht).
Lees meer over de wandelgidsen van het Pelgrimspad deel 1 (van Amsterdam naar 's Hertogenbosch) en Pelgrimspad deel 2 (van 's Hertogenbosch naar Maastricht).
