De route wees ons direct de weilanden in achter het kerkje. Geen duidelijk pad, een hek met markering waar overheen geklommen moest worden en vlak daarachter een draad gespannen wat leek op schrikdraad. Zou dat echt ons pad zijn? Ja dus! Wat een leuke en actieve start van onze wandeletappe!

Met de wind in de rug en het zonnetje heerlijk in onze gezichten begonnen we aan dit leuke avontuur: lekker struinen door het gras langs het water met af en toe een hek waar we overheen moesten klauteren. Tot we bij een weg kwamen die we over moesten steken om het graspad te kunnen vervolgen. Daar stonden twee afgesloten hekken voor ons pad. Ook een paal met onze markering, maar deze wees naar rechts en was over een rechtdoor markering heen geplakt. Het hek had rechts boven het water langs een soort stap-plank-constructie voor wandelaars met daarna een smalle doorgang het weiland in. We konden er dus langs, maar echt logisch leek het niet. Ons boekje zei rechtdoor, maar de markering naar rechts. Onze reddende engel kwam uit het huisje aan de overkant van het water. Hij zat daar heerlijk in het zonnetje achter het raam te genieten en zag ons twijfelen. Al arm zwaaiend, wijzend het weiland in en duimen omhoog, moedigde hij ons aan om toch echt het hek te passeren via de meest creatieve route die we tot nu toe gezien hebben. Dus daar gingen we, verder het graspad volgend langs het water, om een boerderij en kleine scheepswerf heen richting Makkum. Super leuke en mooie route!

In Makkum ging het wel even fout. Daar bleek ineens dat we het Zuiderzeepad aan het lopen waren i.p.v. het Friese Kustpad. Gelukkig kwamen we er redelijk snel achter zodat we na een mooi stuk over de dijk (wat dus niet voor ons bedoeld was), een stukje terug lopen richting de kerk en uitleg van twee lieve wandelaars, weer op onze route zaten. We zijn nu wat meer om Makkum heen gelopen i.p.v. er doorheen, maar dat mag de pret niet drukken. Buiten Makkum gingen we al snel de weilanden weer in. Klimmend over hekken door de weilanden langs de Melkvaart naar Wons.

Wons waren we zo weer uit. Via het viaduct gingen we de A7 over om na zo’n 400 meter alweer de weilanden in te gaan. We liepen hier de Pingjumer Gulden Halsband op. Prachtig stuk geschiedenis. Door weilanden, over graspaden, betonpaden en asfaltwegen kwamen we uit bij de Zeedijk om zo richting het mooie Harlingen te lopen. Ruim 20 km hebben we gewandeld. Over de leukste paden, hekken en creatieve constructies met prachtige vergezichten. Het was weer een mooie dag en een geweldige route. We hebben genoten. Op naar de volgende etappe!!

Meer weten over het Nederlands Kustpad deel 3 (Friesland/Groningen): meer informatie en de verschillende etappes.