Borg Verhildersum

Nu, bijna een jaar later, heb ik telefonisch contact met Wim Munters, padcoördinator bij Wandelnet en verantwoordelijk voor het Groningse deel van LAW5 het Nederlands Kustpad. Van hem wil ik weten waarom de rondwandeling Borg Verhildersum de moeite waard is. Mijn herinneringen aan mijn kampeervakantie in dat gebied zijn nog springlevend, maar het is altijd leuk om van een kenner te horen wat ik kan verwachten en wat er zo aantrekkelijk is aan dit Hogeland van Groningen.

Het rondje Borg Verhildersum is 16,8 km lang en loopt via het knooppuntennetwerk langs ‘maren’, zoals de kreken in Noord-Groningen heten. Het zijn restanten van het stroomgebied uit de tijd van de Waddenzee.

De grauwe abeel

Met de stafkaart voor mijn neus, neemt Wim me mee door zijn vlakke land. Veel fantasie heb ik niet nodig. Mijn herinneringen van vorige zomer zijn nog springlevend.
We lopen via een schelpenpaadje naar de Museumboerderij, het Ede Staalpad. Langs de route staan de fraaie teksten en gedichten van deze bekende Groningse zanger. Eenmaal de provinciale weg gepasseerd, gaat de route verder om het dorp Wehe-den Hoorn heen over een onverhard bosachtig pad op weg naar Eenrum. Eenmaal buiten het dorp wandelen we langs uitgestrekte akkergronden, gescheiden door brede sloten. Aan de horizon staan de rijen bomen keurig in gelid. God mag dan wel verdwenen zijn uit Jorwerd, het alziend oog van de grijze abeel ziet streng toe op zijn voorbijgangers. Waar het Eenrumermaar dood loopt zie je links de mosterdmolen en op de hoek een kaarsmakerij. De route gaat verder via een fietspad naar Mensingeweer. Vlak bij de molen steek je het Mensingerweersterloopdiep over en loop je langs het water naar het gemaal van Abelstok.

“Vanaf hier”, vertelt Wim, “ kom je op het mooiste stuk van deze rondwandeling. Het is nergens druk hier op het platteland, maar op dit deel is het ongelooflijk rustig en stil. De route loopt steeds langs het water, er zijn voldoende bankjes om even te pauzeren en weg te mijmeren, genietend van het niets. Slechts af en toe klinkt in de verte een tractor.”
Waar het Warfhuisterloopdiep eindigt kom je langs ‘t Stort, een klein groepje huizen dat er gebouwd lijkt te zijn voor het uitzicht. Het is prachtig wonen op ‘t Stort.
En dan zijn we alweer bijna bij Borg Verhildersum. Ik kan het alleen maar beamen: er gaat niets boven Groningen.

Ook zin in deze rondwandeling? De routekaarten en de GPX-file vind je op Wandelnet.