Wanneer we station Bussum Zuid zuid/westwaarts verlaten, loop je direct al over de heide. Het duurt niet lang meer voordat het hier stikt van hommels en bijen, druk in de weer om in de paarse hei hun voedsel te verzamelen. Ik ben eigenlijk nog maar pas goed op tempo wanneer ik een herder van het Goois Landschap zie. Druk in de weer met het afzetten van het graasgebied. Na mijn interview met herder Daniël wil ik ook wel even met deze herder praten. Zij vertelt dat net als op de Utrechtse Heuvelrug hier de schapen het landschap beheren. Wat ze wel erg jammer vindt is dat in dit deel de honden los mogen lopen. Voor haar en haar schaapshonden is dat niet fijn en behoorlijk saai ook want de schapen mogen dan alleen omheind grazen. De honden blijven in hun hok.
Ik steek de hei over en duik het bos in.

Buitenplaatsen

Thuis heb ik de gpx-file van deze wandeling op mijn telefoon ingelezen en de beschrijving uitgeprint. Dat geeft me de vrijheid om wat meer te dwalen over de landgoederen en toch alle bijzondere plekjes te zien.
Het eerste deel van deze wandeling loop ik met een vriendin in het voorjaar. Zij is geboren en getogen op deze Gooise matras en kent het gebied behoorlijk goed. Gelukkig weet ik haar te verrassen door net de wat kleinere paadjes te kiezen en daardoor het idee te krijgen dat we alleen zijn. De omzwervingen brengen ons uiteindelijk bij de alom bekende landgoederen van dit gebied: Bantam, Schaep en Burgh en Boekesteyn. Keurig aangelegde landschapstuinen met huizenhoge rododendrons, een enkele nog vol in bloei. De lelietjes van dalen zijn nagenoeg uitgebloeid.

Aha

In de late zomer ben ik terug en wandel het tweede deel van deze prachtige wandeling, de buitenplaatsen Hilverbeek en Gooilust, waarbij deze laatste, in mijn beleving, de meest bijzondere is. De toenmalige bewoner Frans Blaauw was gecharmeerd van exotische dieren die hij hield in een wei zonder hek maar voorzien van een soort gracht. Hierdoor had hij vanuit zijn huis onbelemmerd uitzicht op de dieren. Zo’n ‘onzichtbare’ gracht wordt een 'aha' genoemd. Het laat zich raden waarom. Wat Blaauw zich niet had gerealiseerd was dat een aantal van die exotische dieren hoog en ver kunnen springen. Er moest uiteindelijk dus toch gewoon een hek omheen. Het landgoed is prachtig en erg afwisselend door zijn hoogteverschillen.

Mijn boterhammetje nuttig ik op een mooi bankje op hoogte.
Na al die fraaie aangelegde buitenplaatsen is het Spanderswoud bijna aan rommelig zootje. Maar wat vind ik ook dat weer prachtig.

De route van deze rondwandeling vind je hier.