‘Kerst’wandeling Marskramerpad
22 december 2021
- Jolanda Denekamp
Een grotendeels onverharde wandeling passend bij Kerst. Met sparren en hulst. Ik trek over het Marskramerpad van Amersfoort naar Hollandsche Rading, zo’n 23 km.
Via stationsuitgang Amersfoort-Noord voert de route langs de Rijtuigenloods richting de ‘Duinen’. De voormalige stationsgebouwen hebben een geheel andere functie gekregen, variërend van priklocatie tot onderkomen van allerlei kleine (creatieve) bedrijfjes zie ik, glurend door de ramen.
‘Hop, hop, hop’. Enthousiast moedigen de trainers hun jonge pupillen aan op deze zaterdagochtend: ze rennen onvermoeibaar ‘heuvels’ in het Amerfoortse bos op, stappen rond de Bosvijver en slalommen om gekleurde pilonnen. Een vrolijk tafereel met jong en oud want ook volwassen leden van de triatlon - en atletiekverenigingen sloven zich flink uit deze mistige ochtend. Hun focus ligt waarschijnlijk niet op de natuur om hen heen.
Hulstblad symbool Christus’ kroon
Wie goed oplet, ziet onderweg struikjes hulst, met en zonder rode bessen. De scherpe punten van de groenblijvende hulstblaadjes worden als symbool voor de doornenkroon van Christus gezien, de rode bessen verbeelden het bloed van Christus en het harde hulsthout het kruis. Hulsttakken worden al eeuwen opgehangen in huizen en schuren om de bewoners en dieren te beschermen.
De groenblijvende hulst, de dennen, sparren, het mos en de varens: ze kleuren het bos met hun verschillende tinten groen. En de vochtige geur van het bos brengt ook winterse sfeer.
Niet alleen hulst wordt geassocieerd met Kerst, ook sparren, hoewel wij ’O denneboom zingen’. Het gebruik van de kerstboom kwam in Nederland pas in de 19e eeuw op en dan alleen nog maar bij welgestelden. De traditie komt uit de landen langs de Oostzee en heeft geen religieuze wortels. Die bevolking plaatste sparren omdat deze bomen in dit gebied eenvoudigweg veel voorkwamen. Dat wij zingen ’Oh dennenboom’ heeft alles te maken met de vertaling van het Duitse lied ’Oh Tannenbaum’, in werkelijkheid gaat het dus om een spar.
Solo, duo en legio
Het schiet me weer te binnen, het verschil dat ik ooit leerde tussen een spar, den en larix. Eenvoudig te zien en te onthouden via het volgende weetje: de beginletters van de bomen zijn gelijk zijn aan de beginletters van de hoeveelheid naalden:
Spar: één (solo) naald uit een ’schacht’.
Den: twee (duo) naalden uit eenzelfde ’schacht’.
Larix: meerdere (legio) naalden uit eenzelfde ’schacht’. ’s Winters verliest deze naaldboom haar naalden, dus is het trucje op deze boom dan even niet toepasbaar.
Imponerend Eyckenstein
Na de drukte in de Korte en Lange Duinen valt de rust op Pijnenburg des te meer op. Even later raak ik even van het pad, geïmponeerd als ik ben door het neoclassicistische landhuis Eyckenstein. Langs de Mauritshoeve, versierd met lichtjes aan de gevel, loop ik verder over landgoed Eyckenstein en door het Maartendijkse Bos. Op station Hollandsche Rading stap ik op de trein terug naar huis, maar niet nadat ik eerst een kop warme pure chocolademelk heb gedronken in het stationscafeetje. Dat hoort erbij in deze kerstperiode.
Een verrassende onverharde route met veel kerstaccenten in het bos, waterpartijen en over goed begaanbare paden. Ook deze etappe lopen van Amersfoort-Hollandsche Rading? Kijk op:
MarskramerpadEr is net een nieuwe (derde) druk verschenen van de Marskramerpadgids. Loop je met de tweede druk, check dan zeker even de website, want de route van Amersfoort-Hollandsche Rading is bij het station Amersfoort ingrijpend gewijzigd.
