Deze NS-wandeling (15,6 km) loop ik niet voor de eerste keer. Hij staat niet voor niets op nummer één. In elk seizoen ziet het bos, de heide en de stuifzanden er weer anders uit.

Vanuit station Driebergen-Zeist steek je via het nieuwe voetgangersbruggetje de drukke provinciale weg over en sta je meteen in landgoed Beerschoten met als blikvanger een tempeltje. Tot vandaag heb ik nooit geweten waar dat tempeltje voor diende, maar nu weet ik het. Het is daar geplaatst als herinnering aan het landhuis van Beerschoten dat eens op deze plek heeft gestaan. Beerschoten had bij testament bepaald dat zijn huis na zijn overlijden moest worden gesloopt. De gemeente moest het landgoed verder onderhouden.

Landgoed Bornia

De Utrechtse Heuvelrug is een prachtig historisch natuurgebied dat ook eeuwen geleden al gebruikt werd om te ontspannen. Alleen dan door welgestelde heren uit Amsterdam die hier landgoederen kochten en er landhuizen op bouwden. Het gebied Heidestein-Bornia wordt begraasd door Drentse Heideschapen. Zoals herder Daniël mij eerder al vertelde, is de Utrechtse Heuvelrug ongelooflijk gevarieerd. Loop je eerst in een aangelegd parklandschap, het volgende moment zwerf je over woeste gronden om vervolgens te zwoegen door het mulle stuifzand en houd je pauze aan een meertje.
Bij een van die bosmeertje stond vorig jaar een twintigtal vogelaars met mega camera’s iets te spotten. Hun antwoord op mijn vraag waar ze naar keken en waar ze op wachten, ben ik vergeten. Ik heb onthouden dat het héél speciaal was. Ik moet me eens trainen dit soort dingen te onthouden!

Austerlitz

Vlak voordat ik het dorp Austerlitz binnenloop, zie ik een nieuwe boomsoort: de blauwe boom! Nooit eerder zag ik deze jonge aanplant. Ik pauzeer even en bestel een koffie in het eetcafé Ouwekamp. Het café was bijna verdwenen uit het dorp, maar gelukkig hebben inwoners dit voorkomen door een vereniging op te richten. Zo kon het eetcafé behouden blijven. Het wordt nu voornamelijk gerund door vrijwilligers. Wat een prachtig initiatief. Alle fietsers en wandelaars in dit gebied doen er goed aan een steentje bij te dragen en hier even iets te nuttigen.

Landgoed Den Treek-Henschoten

Op dit landgoed loopt de route langs de Koepel van Stoop, ook zo’n bijzonder grappig gebouwtje. Dit theehuisje, gebouwd door de gerenommeerde architect Zocher, zou gaan behoren bij de gedroomde buitenplaats van de opdrachtgever, de Amsterdamse bankier Stoop. De contouren van de oprijlaan en de parkachtige opzet zijn nog goed te herkennen. Niet duidelijk is waarom Stoop uiteindelijk zijn landhuis in Zeist liet bouwen.

De wandeling blijft afwisselend. Verschillende soorten bomen, heidegrond, zandverstuiving en .... de hoogteverschillen. Herder Daniel heeft het hier goed voor elkaar.

Wil jij ook deze topper wandelen, ga dan naar Wandelnet.

Het laagste op de ranglijst staan de NS wandelingen Lingezegen en Krickenbecker seen. Waarom zijn deze minder in trek? Uit ervaring kan ik melden dat dit echt onterecht is. Natuurlijk, er kan er maar één de beste/mooiste/meeste belopen zijn, maar ik denk dat ook hier geldt: onbekend maakt onbemind.