_{Anne-Marie en Noor bij Fort Jutphaas © Ernst Koningsveld}

Hoe is wandelen op jullie pad gekomen?

Noor: “Bij ons thuis was wandelen altijd wel aanwezig. Toen ik jong was gingen we in onze vakanties ook altijd de bergen in om te lopen.” Bij Anne-Marie thuis werd wel wat gewandeld, maar minder dan bij Noor. Ze kennen elkaar vanaf het begin van hun studietijd in Amsterdam, tien jaar geleden. Ze kwamen in één huis te wonen en zijn in al die jaren onafscheidelijke vriendinnen geworden. Op een weekend met een vriendengroep in Holten ontstond het idee om met een groep het Pieterpad te gaan lopen. Helaas waren de anderen hier niet voor te porren. Anne-Marie en Noor zetten wel door, en hun vriendin Sterre zag daar een mooie kans in voor haar eigen hobby: verhalen vertellen op Instagram. Op mijn vraag of zij dus het middel zijn om Sterre’s hobby mogelijk te maken, moeten ze wel lachen; om vervolgens te zeggen “Nou…, we lopen vooral voor ons eigen plezier.” Er gaat wel regelmatig een andere vriendin of familie mee wandelen; bijna iedere etappe wordt er een “gastloper” uitgenodigd.

_{Noor (l) en Anne-Marie (r) © Ernst Koningsveld}

Het Waterliniepad

Beiden hebben een baan in de gezondheidszorg, en wonen in Amsterdam. Het aanvankelijke plan om het Pieterpad gaan lopen was toch wel lastig gezien de bereikbaarheid van etappeplaatsen vanuit hun woonplaats en de tijd die ze beschikbaar hebben. Het Waterliniepad was voor hen een betere keuze. “We zijn wel strikt in de leer: we lopen echt alle etappes achter elkaar, en smokkelen nooit; als een bushalte voor de terugreis 400 m voor het eind van een etappe is, lopen we eerst de etappe af, en lopen dan terug naar de bus. Op dit pad is onderweg is veel te zien; door de forten en waterwerken langs de route leren we ook nog van alles van de geschiedenis.” Natuurlijk kost het de nodige doorlooptijd om het hele pad te lopen: “We kunnen alleen in het weekend wandelen, en ook nog eens lang niet elk weekend.“ Dat vertellend vragen ze toch meteen al welk pad ik ze kan aanbevelen om hierna te doen. Regeren is bij hen dus behoorlijk vooruitzien; we lopen vandaag samen de etappe langs Fort bij Vechten naar Nieuwegein; ze zijn dus niet veel verder dan halverwege het Waterliniepad.

Haringhappers

Het avontuur van Anne-Marie en Noor op het Waterliniepad is te volgen op Instagram-account: ‘@haringhapperszijndoorstappers’. Die bijzondere naam komt voort uit het streven van de dames om op elke etappe bij een visboer of -kar een haring te eten. Op Instagram beoordelen ze die ook, inclusief de sfeer en service in de viswinkel.

_{Een welverdiende haring op het eindpunt van hun eerste etappe van het Waterliniepad © Anne-Marie en Noor}

Het blijft een bijzondere formule dat Anne-Marie en Noor wandelen, waar Sterre dan weer over schrijft. “Ja, dat wel. Sterre is ook eens meegelopen als gastloper. Maar na afloop besloot ze dat wandelen niet zo zeer haar ding is. Misschien hebben we de lat ook wel wat hoog gelegd door haar die keer meteen 29 km te laten lopen” vertellen ze lachend. De samenwerking van hun drieën werkt goed, en beperkt zich zeker niet tot de Instagram-blogs. Ze zijn goede vriendinnen en zitten alle drie ook nog eens in hetzelfde sportteam.

Hoe kwam Wandelnet jullie op het spoor?

Enthousiast vertellen ze dat dit het gevolg is van een 1-aprilgrap. Noor en Anne-Marie wilden Sterre erin laten tuinen. Ze verzonnen een verhaal dat ze gevraagd waren om ‘Young Ambassadors’ van Wandelnet” te worden. Sterre plaatste dat bericht, en dat werd opgepikt door Tari Simonis van Wandelnet. Inmiddels is het gevolg niet alleen onze gezamenlijke wandeling die de basis voor dit bericht is. Anne-Marie en Noor zijn ook gevraagd als ‘fotomodel’ voor een serie foto’s voor een volgende wandelgids. Zo is die 1-aprilgrap toch nog een beetje waarheid geworden.