Het onverharde pad, zandduinen
Het onverharde pad, waar het avontuur begint en voorspelbaarheid eindigt. Geen rechte lijnen of gladde wegen, maar kronkelingen en hobbels die het tempo bepalen. Kies jij in oktober ook voor een wandeling op een onverhard pad? Ik laat je deze maand zien welke type onverharde paden er zijn. Voor deze blog reisde ik af naar Egmond aan Zee voor een wandeling door de duinen.
Duinen © Lea van Someren
Maar 2 euro kost het om een wandeling te mogen maken door het Noord-Hollands Duinreservaat. Echt voor niets! De wandeling is het meer dan waard. Mijn jaarlijkse weekendje met een vriendin is dit keer gepland in Alkmaar. Het ritme van onze weekendjes ligt vast: dagje cultuur, dagje natuur. Het dagje natuur werd NS-wandeling Noordhollands Duinreservaat van Castricum naar Egmond aan Zee (15,4 km).
Duinzand
Een avontuur zal het vandaag niet worden. We hebben namelijk een gpx-file gedownload. Dan kan het niet mis! Toch? Nog nooit eerder liepen wij samen een duinwandeling. Ik had al wel eens een strandetappe gedaan en ik wist dat lopen over zand niet makkelijk is. Maar ik had niet verwacht dat het losse duinzand zo veel moeilijker en zwaarder zou lopen. Je voeten zakken diep weg en elke keer wanneer je je schoen los maakt uit het zand, belandt een deel ervan in je schoen. Steeds stoppen om schoenen leeg te maken. Oké, ik overdrijf lichtelijk. De ondergrond is niet overal van dat losse zand. Maar ik adviseer wel een hogere schoen aan te trekken.
Scheefgewaaide bomen en indrukwekkende landschappen
Duin op, duin af, wind in de rug, windstilte, wind op kop. Afwisselende vergezichten en dan weer bomen die je blik naar binnen richt. Maar ook kale duinen, lage begroeiing, bomen scheef gegroeid door de overheersende wind. Wat opvalt is de plotselinge verandering van de vegetatie op deze wandeling. Het kalkarme zand gaat over in kalkrijk zand. Onder onze voeten wordt het IJsselmeerwater gefilterd door het duinzand om later als drinkwater te worden opgepompt. En overal sporen van de runderen die hier ergens moeten rondlopen. Aan de overkant van een watertje krijg ik even de kont van een van die enorme Schotse hooglanders te zien.
Overwegend westen wind © Lea van Someren
Ik ben aangenaam verrast door de afwisseling op deze wandeling. Helaas kreeg ik halverwege wel even een déja vu. Ondanks de gpx mis ik een afslag. Ja, dat komt ervan als je teveel bent afgeleid door de mooie omgeving. Maar dit keer geen steile berghelling die we moeten beklimmen om weer terug te komen op de route. Een aanrader, deze wandeling.
Trek stevige en hoge schoenen aan en op naar de duinen!
