Het onverharde pad, het boerenlandpad
Het onverharde pad, waar het avontuur begint en voorspelbaarheid eindigt. Geen rechte lijnen of gladde wegen, maar kronkelingen en hobbels die het tempo bepalen. Kies jij in oktober ook voor een wandeling op een onverhard pad? Ik laat je deze maand zien welke type onverharde paden er zijn. Voor deze blog reisde ik af naar Twente voor een wandeling op een boerenlandpad.
Twente boerderijen iPad tekening © Lea van Someren
Ik wandel een rondje vanuit mijn vakantiehuisje in Ootmarsum en maak gebruik van etappe 2 van het Twentepad. Het is me nu volkomen duidelijk waar kunstschilder Ton Schulten zijn inspiratie vandaan haalt. Loop zelf ook maar eens (een deel van) het Twentepad. Knijp je ogen een beetje dicht en kijk via je oogharen naar het landschap en denk in heldere kleuren.
Ootmarsum
Het middeleeuwse stadje Ootmarsum heeft een rijke historie. Het lag ooit op de handelsroute van noord naar zuid en west naar oost. Twente ontkomt in de 19de eeuw aan de grootscheepse industrialisatie en blijft een akkerbouwgebied. Dat blijkt de sleutel voor het ontwikkelingen van recreatie en de toeristenindustrie. Massaal genieten we van de nostalgie. Ootmarsum vaart er wel bij en ontwikkelt zich ook nog eens tot kunstenaarsdorp met Ton Schulten als aanjager.
Streekwandeling langs Grafheuvels
Wanneer ik het stadje uitloop, bevind ik me al snel op de klootschietbaan. Een brede en lange strook waar dit regionale spel beoefend wordt. Ik realiseer me nu dat de brede lange (goed onderhouden) grasstrook waar ik zojuist langsliep om Ootmarsum te bereiken, ook een klootschietbaan moet zijn geweest, met paaltjes langs de kant die het aantal meters aangeeft. Er wordt hier geoefend en ik krijg de spelregels uitgelegd. De man is niet erg spraakzaam dus maak ik me daarna snel uit de voeten want ik loop in de weg.
Grafheuvel Ootmarsum © Lea van Someren
Vrij onverwacht sta ik dan voor mijn eerste grafheuvel. Dit gebied ligt er vol mee. Ik lees dat een aantal van deze begraafplaatsen door archeologen is onderzocht, maar dat er ook graven ongemoeid zijn gelaten voor toekomstig onderzoek. Dat noem ik nog eens vooruitdenken.
Sprengen
De route leidt me verder door het stroomgebied van de Mosbeek waar ik via vlonders en bruggetjes mijn voeten droog weet te houden. Vele stroompjes en watertjes kruisen mijn pad. Bij een lieflijk vennetje ontdek ik een bronzen sculptuur die ik eerder ook al eens in de duinen bij Castricum zag. Ter nagedachtenis aan Victor Westhoff. Zeven identieke exemplaren blijken er te zijn van deze grondlegger van de natuurbescherming. Waar ga ik de andere vijf tegenkomen?
Sculptuur Victor Westhoff © Lea van Someren
Wanneer ik even later op steenworp afstand van de Duitse grens loop krijg ik helaas alsnog natte voeten. Het pad bestaat inmiddels uit diepe waterige karrensporen. Ik zak telkens diep in de modder. Veel lage struiken en met name bramen verhinderen mij om er met een bochtje omheen te komen. Maar allengs klim ik het stroomgebied uit en wandel ik via Braamberg en Roezeberg terug naar mijn (gehuurde) huisje in Nutter.
Trek stevige schoenen aan en ontdek dit ongelooflijk prachtig stil stukje Nederland!
