Tweedaagse wandeling op het Zuiderzeepad
Na twee jaar vol mooie wandelingen langs het Zuiderzeepad, stonden me nog drie bijzondere etappes te wachten om de volledige route af te ronden. Omdat de laatste etappes verder van huis lagen en wat lastiger te bereiken waren, besloot ik er een tweedaagse wandeling van te maken. Ik maakte op de eerste dag een flinke wandeling: zo’n 27 kilometer van Ossenzijl naar het sfeervolle stadje Lemmer, waar ik overnachtte. De volgende ochtend pakte ik mijn route weer op voor een etappe van 20 kilometer naar het karakteristieke Oudemirdum. Ook nu verraste ons veelzijdige land me met zijn wisselende kleuren en vormen, in elk seizoen en bij elke weertype een andere beleving.
Kerkje van Echten © Ernst Koningsveld
Dag 1: Ossenzijl – Lemmer
In de nieuwste versie (2024) van het Zuiderzeepad is een lange lus bij het Braandemeer, op de grens van Overijssel en Friesland, vervallen. Daardoor kon ik de drie resterende etappes omvormen tot twee langere etappes. Ik rijd met de auto naar Marknesse, en neem daar de belbus naar Ossenzijl. Alles loopt volgens plan, behalve het weer. Waren er twee prachtige dagen voorspeld, deze ochtend rijd ik door de mist. Als ik Marknesse binnenrijd, lijkt de zon door de wolken te breken; helaas blijft die gesluierde bol de enige zon die ik deze dag zie.
Ik verlaat Ossenzijl en loop een stuk langs een, gelukkig niet drukke autoweg. Al snel dook ik een halfverhard pad op, dat ondanks de mist heerlijk ‘liep’. Bij Munikkeburen wijkt de route naar het oosten; vast prachtig als het mooi weer is, nu is er weinig zicht en het graspad is echt heel erg nat. Ik besluit het grindpad te volgen tot de Oldammerbrug. Jammer, maar je moet het leven en het weer nemen zoals het komt, leerde ik op eerdere wandelingen. En mijn afsteek was ook mooi.
Het kerkhofje van Spanga met klokkenstoel © Ernst Koningsveld
Tot Echtenerbrug volgt dan een lang stuk langs een niet meer zo heel rustige asfaltweg. Maar na dat dorp gaat het over een rustig fietspad langs het Tjeukemeer. Wat een uitzicht, zelfs met de mist van vandaag. Het kerkje van Echten lost haast op in de achtergrond, prachtig! Bij het gemaal van Echten staat een beeldhouwwerk van twee vrouwen; uitgelegd wordt dat het model staat voor hoe het meer aan zijn naam is gekomen; twee boeiende verhalen.
Na het aardige Oosterzee volgt een smal pad dat nu best glibberig is. Er liggen enkele tientallen huizen aan, deels permanent bewoond, deels vakantiewoningen. Via boerenlandwegen bereik ik dan opeens Lemmer en het busstation.
Lemmer blijkt een mooi stadje, met allerlei opties om te overnachten, van hotels, B&B's tot een ‘wandelaars welkom adres’, Er is een ruim aanbod aan eethuisjes. Mijn ruim 27 km worden zo goed beloond.
Lemmer © Ernst Koningsveld
Dag 2: Lemmer - Oudemirdum
De volgende ochtend ben ik weer vroeg op pad. De mist hing nog in de lucht, maar iets in me zei dat het zonnig zou worden. Het stuk door de stad is aardig, dan volgt een traject langs het strand dat er zo half oktober met mist wel erg verlaten bij ligt. Maar de mensen die hun hond uitlaten groeten allemaal vriendelijk. Bij de Prinses Margrietsluis komt de zon door. De routebeschrijving geeft daar aan: ‘Ga de trap op naar de brug’. Er zijn werkmannen bezig. “We hebben de trap net weggehaald en er komt geen nieuwe” is de boodschap op afstand. Nou ja, zo ver terug is het niet om het fietspad te nemen. Tijdens mijn koffiepauze maak ik natuurlijk melding van deze onverwachte belemmering via Meldpuntroutes.nl.
In een wijde boog volg ik de dijk langs het IJsselmeer. Rechts van me ligt een enorme zonneweide. Ik lees op internet dat hier 58.000 zonnepanelen liggen op grond die geen andere nuttige bestemming had.
Zwanen boven de Sondeler Leien © Ernst Koningsveld
Wat verder komt de weg langs de plas 'Sondeler Leien'. Ik zie veel zwanen, en terwijl ik ernaar kijk, vliegen er nog eens zo’n dertig vlak over mijn hoofd. Wat een indrukwekkend beeld, en vooral ook het geluid van hun vleugels! Een ervaring die ik niet gauw zal vergeten.
Rustig voortlopend bereik ik Nijemirdum, waar ik naast een schoolplein waar kinderen vrolijk spelen, mijn boterhammen eet. Via het bosrijke Gaasterland bereikte ik uiteindelijk Oudemirdum en voltooide het Zuiderzeepad. De etappe op de Afsluitdijk staat nog op mijn lijstje, maar die is op dit moment nog beperkt open voor wandelaars. Een project voor later!
Het kerkje van Oudemirdum © Ernst Koningsveld
Aan- en afreisplan
Met de auto naar Marknesse, busstation. Daar de belbus naar Ossenzijl, bushalte Kooystraat en de eerste wandeling. Vanaf busstation Lemmer, net als je Lemmer binnenloopt, nam ik twee goed aansluitende bussen naar Marknesse en haalde de auto op. Dag 2 liep ik van Lemmer naar Oudemirdum en van daar met de bus, met ook weer perfect aansluitende overstap, naar Lemmer. Zo zie je, met wat zoeken zijn ook minder goed bereikbare etappes goed te doen.
