Elfstedenpad weer winters mooi
Twee jaar geleden liep ik mijn eerste etappe van het Elfstedenpad. Het vroor, was windstil en zonnig; ideaal wandelweer. Nu zou het weer zo’n mooie dag worden. In alle vroegte vertrek ik en kom om negen uur aan in Mantgum. Onderweg zie ik de zon zijn best doen, maar lage bewolking probeert dat te verhinderen. Een prachtig spel, dat de zon uiteindelijk zal winnen. Mijn doel: Sneek, een wandeling van zo’n achttien kilometer.
Zon en wolken strijden om wie de sterkste is © Ernst Koningsveld
Winterweer
Als ik mijn wandeling op dit Streekpad start, is het min vier, maar windstil. Eigenlijk hebben alleen mijn vingertoppen moeite met de kou. Mantgum is een mooi dorp. Na anderhalve kilometer bereik je de Zwette, ook wel Sneeker Trekvaart geheten. Dat is het water waarover de Elfstedenschaatsers vanuit Leeuwarden naar Sneek rijden. Nu ligt er in de slootjes wel ijs, maar de Zwette is gewoon open water.
Rust en ruimte © Ernst Koningsveld
Rust en ruimte
Ik geniet van de rust en ruimte. Kilometerslang zijn vogels mijn enige gezelschap. Pas als de zon lijkt te gaan doorbreken, om een uur of elf, ontmoet ik een paar andere wandelaars. Het blijft verrassend hoe makkelijk je dan even in een praatje terechtkomt. Grote Amerikaanse windmotoren trekken mijn aandacht; ze zijn hier vanaf 1900 ingezet voor de waterhuishouding en hadden duidelijke voordelen boven houten windmolens. Na de oorlog werden de meeste vervangen door elektrische of dieselgemalen.
Amerikaanse Windmotor bij Kleiterp © Ernst Koningsveld
Zon en dorpen
Als ik Bozum binnenloop breekt de zon echt door, en wordt het zelfs aangenaam van temperatuur. In de zon eet ik mijn boterhammen. Op maandag en zeker in de winter, mag je onderweg geen horeca verwachten. In Boazum staan meerdere borden met uitleg over de oude panden waar je langs komt. Na een stukje langs de spoorlijn bereik ik Scharnegoutum waar veel nieuwe huizen zijn gebouwd. Verderop aan de noordkant van Sneek is dat weer zo. Het pad vervolgt langs een bosrijk park en zo loop je vanzelf Sneek binnen.
Op weg naar Scharnegoutum © Ernst Koningsveld
Sneek
Dan ben je opeens in de stad. Het is er nu in de winter niet echt druk. Dat zal ’s zomers wel anders zijn; dat zie je aan de vele horeca en ruim winkelaanbod. Bij de VVV haal ik mijn Elfstedenstempel; in de gids van het Elfstedenpad kun je deze stempels verzamelen. We raken aan de praat over hoe mooi het Friese land is, maar ook over de beperkingen om in het noorden van de provincie met het openbaar vervoer de etappes te bereiken en terug te reizen. Daar ben ik nog niet aan toe, dus dat zien we later wel. Wel neem ik me voor om volgende keer weer een tweedaagse tocht te maken; vanuit de randstad is Friesland op één dag toch wel een lange reis. Maar de wandeling maakte die investering helemaal goed. Nog even langs de Waterpoort, die eigenlijk Hoogendster Pijp blijkt te heten, en dan naar het station, met de trein terug naar het startpunt.
De Waterpoort in Sneek © Ernst Koningsveld
De stempel van Sneek
