Je doet een melding en wat dan....?
Je loopt een Lange-Afstand-Wandelpad of wandelt een etappe van een Streekpad, en plotseling is er iets onverwachts. Er mist een markering waardoor je de weg niet zomaar kan vinden, of er is een blokkade die verder lopen moeilijk of onmogelijk maakt. Via Meldpuntroutes.nl kun je dit soort verstoringen eenvoudig doorgeven aan de padbeheerders, zoals Wandelnet, Nivon Natuurvrienden of Roots. Zo help je niet alleen jezelf, maar ook andere wandelaars om optimaal van de route te kunnen blijven genieten. Maar wat gebeurt er na een melding?
Bert rust even uit © Bert Super
Om hier een helder beeld van te kunnen geven, spreek ik Bert Super. Bert is al acht jaar padcoördinator van het noordelijke deel van het Noaberpad en was daarvoor vier jaar veldmedewerker (markeerder). “Natuurlijk hopen we dat je bij een probleem toch een manier weet te vinden om je weg te vervolgen en je wandeling te kunnen afmaken. Maar dan is het toch heel fijn als je het door jou ervaren knelpunt wilt melden via Meldpuntroutes.nl. Kijk wel eerst even of dat knelpunt niet al is opgenomen in de Routewijzigingen. Zo ja, dan bespaar je jezelf onnodig werk, en ons ook."
Bert benadrukt dat het melden eenvoudig is, vooral als je precies kunt aangeven waar het probleem zich voordoet. "Het melden kan bijvoorbeeld via de interactieve kaart, maar ook door aan te geven op welke bladzijde van de gids het betrekking heeft. Nog beter is het als je een foto toevoegt. Dat helpt enorm bij het oplossen van het probleem. Na het indienen van je melding ontvang je automatisch een bevestiging, zodat je weet dat je melding goed ontvangen is.”
Still van website Wandelnet
Je hebt je melding gedaan en wat gebeurt daarmee?
De betreffende padcoördinator krijgt ook meteen een kopie van jouw melding. “Niet elke padcoördinator is in staat om dagelijks naar de meldingen te kijken; maar tenminste eens per week lukt het ze toch allemaal wel, behalve misschien tijdens vakanties. Ik pak elke melding snel op. Doordat ik mijn deel van het pad goed ken, kan ik me meestal direct een beeld vormen van de situatie. Zo nodig overleg ik even met de betreffende veldmedewerker (markeerder). Het kan zijn dat het knelpunt al bekend is, of dat een probleem op korte termijn door derden wordt opgelost. Mensen melden bijvoorbeeld dat een pad dichtgegroeid is. Wij kennen de maaischema’s van de terreinbeheerders en weten dat er tegen die tijd inderdaad wel gemaaid gaat worden. Ik vind het vanzelfsprekend om de melder zo snel mogelijk even een berichtje te sturen. Daarin geef ik aan dat ik de melding begrepen heb, onder andere door de locatie en de soort verstoring even te herhalen. Ook bedank ik voor de melding, en geef regelmatig ook een complimentje. Ik leg dan uit wat het vervolg wordt, ook als we zelf geen actie gaan ondernemen omdat het probleem snel door derden opgelost zal worden.”
Het vervolg
“Als er iets moet gebeuren en het valt onder onze verantwoordelijkheid, dan pakken we dat op,” legt Bert uit. “De veldmedewerker gaat in zo’n geval aan de slag en als dat niet mogelijk is, doe ik het zelf. Zo werd er eens, na de omlegging van een route, na snoeiwerkzaamheden oude markering weer zichtbaar; die hebben we toen snel weggekrabd. Het kan ook zijn dat een andere verantwoordelijke organisatie wordt ingeschakeld (gemeente, waterschap, particuliere terreinbeheerder). Paaltjes zijn steeds vaker eigendom en in beheer van zo’n externe partij. Zodra het probleem is opgelost, krijgt de melder daar via Meldpuntroutes bericht van. Maar ik stuur ook altijd zelf nog een mailtje om dat te bevestigen en om zo nodig te vertellen hoe het is opgelost. Iedere melding is immers een bijdrage aan de kwaliteit van ons geweldige wandelnetwerk.”
Still van website Wandelnet
Is het veel werk?
Op mijn vraag hoeveel meldingen er binnenkomen, antwoordt Bert: “Ik tel ze altijd voorafgaand aan onze periodieke bijeenkomsten met de padmedewerkers. Afgelopen jaar kwamen we op 16 meldingen op de 200 km van het pad dat onder mij valt; daarvan behoefden er maar zes daadwerkelijke actie. Het valt dus reuze mee. Ook daardoor kan ik er wel goed aandacht aan besteden, en hoe dan ook waardeer ik elke melding.” Op mijn vraag waar dat flinke verschil vandaan komt, pakt Bert een stapel prints van mails die over meldingen gaan. Sommige betreffen niet de route op zich. “Maar ook dan kan het heel vervelend zijn. Iemand was onder de waterval bij Bad Nieuweschans uitgegleden en echt lelijk ten val gekomen. Maar de wandelroute gaat niet onder de waterval door, maar erlangs; het was z'n eigen keuze om daar onder door te lopen. Toch heb ik de veldmedewerker gevraagd om ter plekke na te gaan of er geen misverstand kan zijn. Daarna heb ik dat ook bericht aan de ongelukkige wandelaar. Die heeft me inmiddels laten weten dat hij nog wat beurse plekken heeft, maar verder alles weer OK is.”
Dus blijf melden
Door te blijven melden waar jij tegenaan loopt, werk je mee aan de kwaliteit van de wandelpaden. De hoeveelheid meldingen is behapbaar voor die honderden vrijwilligers die onze paden in goede staat houden: goed gemarkeerd en waar nodig op beter onderhoud aansturen.
